Onder het mom van ‘deze keer is het anders’ dachten beleggers in het jubeljaar 1999 dat internet­aandelen op vele malen hun omzet nog altijd niet te duur waren. We stonden immers op de rand van een nieuw tijdperk en alle oude beleggingswetten konden overboord.

‘This time it’s different’ is misschien wel het gevaarlijkste zinnetje als het om beleggen gaat. Het houdt in dat je iets probeert recht te praten dat er toch verdacht krom uitziet en dat je eigenlijk niet begrijpt. Torenhoge waarderingen voor bedrijven die zich nog moeten bewijzen, maken het verleidelijk om te denken dat er waarschijnlijk krachten in het spel zijn die meer weten dan de gemiddelde belegger.

Institutionele beleggers doen er de laatste maanden maar al te graag aan mee aandelenkoersen op te jagen van bedrijven die zouden profiteren van lockdowns en de nieuwe samenlevingsvariant die eraan komt, de anderhalvemeterafstandsmaatschappij.

Maar beleggen vraagt geduld en dat ontbreekt nog weleens in deze gedigitaliseerde tijd. Snelle koersstijgingen worden nu vaak ook in zeer korte tijd weer gecorrigeerd.

Loop als particuliere belegger dus niet te enthousiast achter de succesverhalen aan. Aandelen als Zoom Video, die dit jaar van minder dan 100 dollar tot boven de 500 zijn opgejaagd en nu 20 keer de omzet en meer dan 700 keer de winst kosten, zijn bijzonder gevaarlijke beleggingen geworden. Ook als het bedrijf de komende jaren succesvol blijft, is het zeer de vraag of de huidige koers houdbaar is.

Beleggers die na het feest van 1999 de kater van het jaar 2000 meemaakten, kunnen daarover meepraten. Steek niet al uw spaargeld in dat ene door corona opgejaagde succesverhaal waar iedereen het over heeft. Breng voldoende spreiding aan in de portefeuille, en vergeet de muurbloempjes niet die u met een opvallend lage waardering aanstaren. Het is deze keer namelijk echt niet anders.

Dit is een column van Paul Koster, directeur van de VEB